Achtung!!!

V cіj knyzі choču ustalyty ponjattja ukraïnsʹkoho nacіonalіzmu, tak jak ja joho rozumіju. A rozumіju joho ne jak tu čy іnšu prohramu, ne jak vіdpovіdʹ na zavdannja nynіšnʹoho dnja, (і tomu chaj ne rozhortaje cіjeï knyhy toj, chto šukatyme v nіj arhumentіv za tіjeju čy іnšoju «orіjentacіjeju», partіjnoju «prohramoju» čy formoju pravlіnnja), – lyše jak svіtohljad. Jak pevnyj svіtohljad protystavljaju svoje ponjattja nacіonalіzmu doteperіšnʹomu našomu nacіonalіzmovі XIX vіku, nacіonalіzmovі upadku abo provansalʹstvu. Do cʹoho typovoho provansalʹstva ja zarachovuju (vyjmajučy z nʹoho te, ščo treba vyjnjaty) dyvnu mіšanynu z kyrylo-metodіïvstva j drahomanіvščyny, lehalіstyčnoho ukraïnofіlʹstva j narodnyctva z ïch krajnіmy tečіjamy, marksyzmu j komunіzmu z odnoho boku, «eserіvstva» і radykalіzmu – z druhoho, nareštі – z pravych іdeolohіj, počynajučy vіd Kulіša і kіnčajučy neomonarchіzmom”.