Achtung!!!

Nazvana "satanynsʹkymy vіršamy teatroznavstva", ščo dlja odnych stala bohochulʹstvom, dlja іnšych odkrovennjam, knyha Koljankevyča, bezsumnіvno, je proryvom u polʹsʹkіj teatroznavčіj dumcі. Navkolo centralʹnoho pytannja, jakym je proekt Mіckevyča Dzjady (same take napysannja, adže jdetʹsja ne lyše pro p'jesu) rozchodjatʹsja tematyčnі kola, jakі stosujutʹsja ne lyše іnterpretacіï archіtvoru čy joho scenіčnoho vtіlennja, a j praslov'jansʹkych korenіv obrjadu, zv'jazkіv mіž teatrom ta obrjadom, pry cʹomu antropoloha teatru cіkavljatʹ vodnočas і kulʹt Dіonіsa, j brazylʹsʹkyj kulʹt kandoblje, і pracі Otcіv Cerkvy, j pysʹmovі zhadky ščodo prapolʹsʹkych božestv, korotko kažučy - usі džerela (і ne lyše pysʹmovі), jakі možutʹ staty svіdčennjam toho, jak і dlja čoho ljudyna vdalasja do vykonavstva.