Achtung!!!

Na peršyj pohljad možna podumaty, cšo cja knyha pro nostal'hiju za «tymy» casamy: staren'ki kyivs'ki tramvajcyky «tjahny-štovchaj», vicni «avtentycni» cerhy, v jakych ne stojaly, a žyly, vybryky planovoi ekonomiky ta radjans'koi nauky, ukrains'ko-radjans'ki ta nimec'ko-demokratycni realii ta, jak hodyt'sja, družba narodiv ukinci. A prote roman-prydybaška Antona Sancenka nasampered pro prymyrennja sebe z istoriéju vlasnoi krainy, cšo vidbuvaét'sja na tli rozrostannja henealohicnoho dereva rodu Cuprynych. Vid rosijs'ko-japons'koi vijny 1904 roku cerez Peršu, Druhu, na cšastja, ne rozpocatu tretju svitovi vijny, Holodomor 1923 i 1933 rokiv, ta cilkom myrni naši pecali j radosti, jaki comus' nikoly ne potrapljajut' do pidrucnykiv istorii, ale naspravdi vyznacajut' ii chid. I vse ce z takoju teploju i žyttédajnoju ironiéju, jaka pryvabljué vže vid peršych sliv avtora do svoéi drukars'koi mašynky «Hej, pišla!»