Achtung!!!

Chto važytʹsja perebyraty slovo u klasykіv? Čy varto rozpo­čynaty dіaloh і tvoryty prodovžennja vіdomych tvorіv? Vydavnyc­tvo «Smoloskyp» robytʹ cej smіlyvyj krok. Proponovana uvazі čytačіv povіstʹ Artema Sokola «Ahlaja» je sproboju prodovžennja romanu Mykoly Chvylʹovoho «Valʹdšnepy». U «Valʹdšnepach» M. Chvylʹovoho znajomymosja z іdejeju nacіo­nalʹnoho vіdrodžennja Ukraïny, ščo vyruvala v 20-ch rr. XX st. Pered namy postajutʹ molodі ljudy, rozčarovanі v komunіstyčnіj partіï j nedavnіj revoljucіï, kotrі prahnutʹ іnšoï kraïny z novymy іdealamy. Čy vdalosja ïm dosjahnuty postavlenoï mety, nevіdomo, bo druha častyna romanu tak nіkoly j ne dіjšla do čytačіv. Natomіstʹ majemo versіju, zaproponovanu A. Sokolom v «Ahlaï». Ce perša sproba ne osvojenoho šče v ukraïnsʹkіj lіteraturі žanru: povіstʹ-prodovžennja, povіstʹ-polemіka; napіvzatertyj časom palіmpsest, krіzʹ rjadky jakoho prostupajutʹ slova nezaveršenoho romanu. Іz neï dіznajemosja, jak sklalysja dolі ne lyše Aglaï, Dmytra Karamazova, profesora Vovčyka j tʹotі Klavy z «Valʹdšnepіv», a j ïchnіch naščadkіv: Ahlaï, Mytі, Valіka, ščo je holovnymy herojamy novoho tvoru, dіja jakoho vіdbuvajetʹsja u Charkovі 60-ch rr. XX st. Valʹdšnepy» — knyžka, jaka uže davno zajnjala hіdne mіs ce na polycі ukraïnsʹkoï klasyky. «Ahlaja» — bezprecedentne javyšče ukraïnsʹkoï lіteratury, ščo, spodіvajemosja, započatkuje harnu tradycіju.