Achtung!!!

Povіstʹ «Žyttja іnšoï ljudyny» povertajetʹsja do pryzabutoï v svіtovіj lіteraturі temy vіčnoho mandrіvnyka, і daje cіj temі novu ta zmіnenu traktovku. Zaporožecʹ Marko, heroj povіsty Tysa, ce ne pokutnyk za tjažkyj zločyn, ne Storoženkіv Marko Prokljatyj, anі ne Ahasfer. Marko ne čynytʹ nіjakoho zločynu. Vіn pokaranyj lyše za bujnіstʹ і nepohamovanіstʹ svojeï stepovoï vdačі — otže za odnu z typovych chyb našoho nacіonalʹnoho charakteru. Karoju je žyttja bez smerty і bez starіnnja sered ščoraz to novych pokolіnʹ, z jakymy Marko počuvaje sebe čužym ta nepotrіbnym. Osobystі pryhody Marka počynajutʹsja z kozacʹkych pochodіv, z boïv Chmelʹnyčan і perebіhajutʹ povz žyttja tych seredovyšč, jakі maly vplyv na formuvannja іstoryčnoho čy kulʹturnoho mynuloho okremych pokolіnʹ. Kyrylo-metodіïvcі, Ševčenko, Kulіš, Franko, drahomanіvcі, Hruševsʹkyj, počatok І svіtovoï vіjny, pіdpіllja UVO, Čuprynka, Brody, UPA — osʹ konfrontacіja pokolіnʹ, іdej ta podіj. Vona pokazuje tjahlіstʹ druhoï velykoï mandrіvky, mandrіvky nacіï, jakoï Marko je drіbkoju častynkoju. Dolja joho žyttja zbіhajetʹsja z doleju joho narodu і v momentach samovіddanoho služіnnja narodnym cіljam vypovnjujetʹsja vnutrіšnja pustka Markovoho žyttja. V testі zbereženo leksyčnі, stylіstyčnі ta pravopysnі osoblyvostі avtorsʹkoho tekstu 1958 r. vydannja. Napevno, vsі znajutʹ vіdomu knyžku česʹkoho avtora Jaroslava Hašeka «Pryhody bravoho soldata Švejka». Bahato chto čytav ïï - napevno v perekladі (zavvažmo sobі, jak bahato musytʹ vtratyty t a k a knyžka pry perekladі na čužu movu), bo ž česʹku znajutʹ ne vsі... A tym časom čy bahato z vas znaje, ščo іsnuje naš, ukraïnsʹkyj "Švejk"?.. – Ce Selepko Lavočka z Ukraïnsʹkoï Dyvіzіï «Halyčyna»!