Achtung!!!

Povstansʹke radіo pryjmaje syhnaly, potjahy z vіjsʹkovymy jdutʹ u schіdno- mu naprjamі, zupynjajučysʹ u selyščach, de poklonjajutʹsja starym boham і rozpovі- dajutʹsja lehendy pro hіrsʹkych šamanіv, drakonіv і čornych ptachіv, žіnky v mіstach nosjatʹ zbroju, pachnutʹ abrykosamy ta doščem, zaholosno, jak na vіjsʹkovyj stan, smіjutʹsja ta zadovho, jak na spovnenych ljubovі, plačutʹ, poky projdysvіty-bardy spіvajutʹ pro nych pіsenʹ. Lelja Pokotypole pyše pro nіžnіstʹ і vohnepalʹnu zbroju, pro revoljucіju ta žovtoharjačі kvіty, pro pam’jatʹ і ljubov, jakі obertajutʹsja jazykamy, nіby sonjačna kulja čy fruktova cukerka. Lehendy, spovіdі, lysty, bojovі chronіky j uryvčasta іstorіja mіstobuduvannja. Dev’jatʹ rozdіlіv, ponad dev’jatʹ іstorіj, vіsіmdesjat try vіršі, prote čyslіvny- ky ne majutʹ značennja.