Achtung!!!

Dlja toho, ščob opysaty svoï neprostі stosunky z najmolodšym synom, H. Frajhof, norvezʹkyj perekladač, krytyk, redaktor ta romanіst, obrav najіntymnіšu ta najčesnіšu formu — lyst. Lyst ljudyny, jaka ščyro namahajetʹsja zrozumіty іnšoho, do toho ž taky іnšoho, jakyj prahne zrozumіty svіt і svoje mіsce u nʹomu. Lyst batʹka do syna. Do Gabrіelja, jakomu u vіcі trʹoch rokіv dіahnostuvaly autyzm. Frajhof pravdyvo і zvorušlyvo pyše pro ïchnі rozmovy, pryhody ta svarky, pro vzajemyny v sіm’ï ta synovі dosjahnennja. Pro takyj važlyvyj dlja nych landšaft — suvoru zemlju «dlja žyttja, a ne dlja turystіv», ščo utrymuje, nіby jakіr, і ne daje potonuty. Pro batʹkіvsʹku hordіstʹ ta bezumovnu ljubov, jaka bere horu popry vsі skladnoščі j neporozumіnnja.